Bohater romantyczny
Wideo-performance „Bohater romantyczny” jest projektem, który porusza problem romantyzowania cierpienia oraz narcystycznego eksponowania bólu jako narzędzia. Inspiracją
dla tej pracy są romantyczne idee męczeństwa postrzegane jako wartość i sposób na osiągnięcie transcendencji, moralnego heroizmu oraz wyższych celów poprzez m.in. samopoświęcenie.
Praca ma za zadanie wywołać refleksję na temat współczesnej tożsamości bycia „ofiarą” zwłaszcza w kontekście zdobywania uwagi i uznania.
Czy jako ludzie jesteśmy rzeczywiście gotowi „wstać z kolan”, czy też bardziej skłonni
zaszyć się w cierpieniu, wykorzystując je jako środek do uzyskania własnych celów i trwania
w romantycznej bezczynności? Być może staliśmy się prawdziwymi ofiarami tego schematu myślenia i potrzebujemy realnego ratunku.
Bubble Vibe
Obiekt stanowi obraz wewnętrznych oporów oraz lęków związanych z podejmowaniem działań trwając w złudzeniu pozornej przyjemności. Jest on wizualnym odzwierciedleniem wewnętrznych konfliktów oraz próby radzenia sobie z tendencją do marnowania talentów i odkładania wyznaczonych zadań na później.
Osobiście, samo wykonanie tego projektu stało się dla mnie dobrym pretekstem, aby wyjść ze strefy prokrastynacji. Pozwoliło mi to nie tylko spojrzeć głębiej w siebie, lecz także skonfrontować się z własnymi ograniczeniami.
Obiekt jest częścią cyklu „Jutro będę duży, dzisiaj jestem mały”.
Użyte materiały: krzesło, pianka montażowa, farba olejno – ftalowa, agrowłóknina
Kostium
superbohatera
„Kostium, dzięki któremu można sprostać własnym, niespełnionym ideałom, żyć
w pełnej zgodzie z własnymi marzeniami oraz patrzeć na świat w piękniejszych barwach. Posiada funkcję wygłuszania głosów krytyki, pozwala oddalać się od problemów, a także chroni przed konsekwencjami własnych błędów”.
Obiekt jest częścią cyklu „Jutro będę duży, dzisiaj jestem mały”.
Użyte materiały: drewniane podstawy, rury, siatka, lampy, tkanina, plastikowe buty, napędzane wiatraki, rękawice, folia, manekin, kask, materiał wygłuszający
Chciałbym być Twoim marzeniem
Dziecięca, ukryta, niespełniona potrzeba bycia osobą ważną, docenianą i pokochaną przez innych.
Obiekt jest częścią pracy dyplomowej „Jutro będę duży, dzisiaj jestem mały”.
Użyte materiały: pianka, złota folia, balony, sznurek, hel
Rok powstania: 2020
Tłumienie
Blokowanie, zagłuszanie, ignorowanie i cenzura może rodzić gniew. Odczuwanie gniewu czy złości jest naturalną reakcją człowieka i samo w sobie nie jest niczym złym. Zły może być natomiast sposób przeżywania emocji. Tłumienie jej, magazynowanie, ustawiczne odwracanie się od przeżywania jej pociągają za sobą poważne ryzyko dla prawidłowego funkcjonowania. Napięcie kumuluje się i może doprowadzić do niepohamowanego i niespodziewanego wybuchu.
Obiekt jest częścią pracy dyplomowej „Jutro będę duży, dzisiaj jestem mały”.
Użyte materiały: gąbka, pasy zaciskowe, głośnik, statyw, dźwięk
Rozmiar: 190 cm x 90 cm x 90 cm
Rok powstania: 2020
Kocioł
Ścisk, wysoka temperatura, smród alkoholu i papierosów, krzyk, brak tlenu oraz przede wszystkim nadmiar, to nagromadzone, nieprzyjemne wspomnienia, które wiążą się z udziałem w meczach. Wszystko to postanowiłem zapakować do metalowej beczki, która stała się dla mnie symbolem tamtego czasu. Praca była dla mnie zrzuceniem balastu oraz wyraża moje indywidualne poczucie bycia w centrum tego motłochu.
Projekt zrealizowany został z myślą o wystawie „Patrz Komu Ufasz”. Na wystawie tej podzieliłem
się doświadczeniami dorastania w środowisku kibicowskim i był to dla mnie moment rozliczenia
się z moją przeszłością. Wystawa miała miejsce w Rondzie Sztuki, Galerii + w Katowicach.
Użyte materiały: beczka, stalowa krata, zapach, dźwięk krzyku kibiców, nagrzewnica elektryczna
Rok powstania: 2018
Przysięga
Dla wielu chłopaków klub sportowy jest świętością. Przynależność zobowiązuje do tego, aby
jeździć na mecze, przestrzegać wyznaczonych zasad oraz toczyć wojny z kibicami konkurujących drużyn. Wyznawane zasady często brane są z wielką powagą, a niektórzy są w stanie oddać życie
za swój klub. Uliczne zadymy, niegasnąca nienawiść oraz niekończące się porachunki, to wszystko,
co dzieje się w imię sportu. Nierzadko przy tym narażone jest zdrowie, a nawet życie osób pobocznych, a zdrada klubu, nieprzestrzeganie zasad oraz zarzekań może zakończyć się wykluczeniem, pobiciem oraz brakiem szacunku.
Projekt zrealizowany został z myślą o wystawie „Patrz Komu Ufasz”. Na wystawie tej podzieliłem
się doświadczeniami dorastania w środowisku kibicowskim i był to dla mnie moment rozliczenia
się z moją przeszłością. Wystawa miała miejsce w Rondzie Sztuki, Galerii + w Katowicach
Użyte materiały: płyta z wygrawerowanym napisem
Rok powstania: 2018
Chwile słabości
Nieumiejętność panowania nad własnymi emocjami jest oznaką niedojrzałości, a przemoc jest jednym z jej skutków. Praca jest hołdem dla sportu, który uczy dyscypliny, kształtuje charakter oraz który niejednokrotnie wyprowadził wiele osób na prostą.
Projekt zrealizowany został z myślą o wystawie „Patrz Komu Ufasz”. Na wystawie tej podzieliłem
się doświadczeniami dorastania w środowisku kibicowskim i był to dla mnie moment rozliczenia
się z moją przeszłością. Wystawa miała miejsce w Rondzie Sztuki, Galerii + w Katowicach
Technika: mieszana na worku bokserskim
Rok powstania: 2018
Nieobecny
Projekt opowiada o przełamywaniu lęku przed byciem w centrum uwagi. Będąc schowany za konstrukcją zbudowaną z żaluzji, stałem się obiektem wystawy, zarazem wystawiając się na konfrontację z publicznością. Próbowałem ten lęk przełamywać, odsłaniając się oraz nawiązując kontakt z odbiorcami, jednak nie było to proste zadanie, gdyż przez większość czasu lęk dominował
i byłem w pełni zasłonięty. Dopiero upływający czas sprawiał, że powoli się otwierałem
i przekręcałem pałąkiem regulacyjnym. Niektóre osoby nawet nie zorientowały się, że tam byłem
i zdążyły opuścić wydarzenie, ale u niektórych, performance ten wywołał empatię i życzliwość. Byłem zagadywany zza żaluzji, a niektóre osoby chciały się ukryć razem ze mną.
Performance został zaprojektowany oraz wykonany z myślą o wystawie zbiorowej „Ciężar ciała”,
w galerii Obrońców Stalingradu 17 w Szczecinie.
Performance
Użyte materiały: konstrukcja z żaluzji
Rok powstania: 2018
Wyspa
„Wyspa” to dystopijna wizja przyszłości, w której natura może już tylko pełnić funkcję produktu oraz stać się niezadowalającym zastępnikiem tego, co możemy obserwować jeszcze dzisiaj w przyrodzie. Prawdziwe liście oraz trawa, zostały zastąpione materiałem, który ma je zaledwie imitować, tak samo jest z dźwiękiem natury, śpiewem ptaków oraz głosem innych zwierząt. Wszystkie dźwięki, które wydobywają się z głośnika umieszczonego pomiędzy gałązkami, są tylko odtworzeniem tego, co zostało utracone. Niestety nie są wiernym odtworzeniem prawdziwych gatunków zwierząt, gdyż wytworzone w programie brzmią nienaturalnie. Szum lasu, odgłosy rzeki to coś, co możemy usłyszeć już tylko cyfrowo.
Praca stworzona we współpracy z Martyną Majchrowicz.
Użyte materiały: materiały sztuczne, m.in. plastiki, kable, druty, a całość umieszczona jest na metalowej konstrukcji, którą można przemieszać za pomocą wmontowanych kółek.
Rok powstania: 2018
Niepotrzebne
w potrzebne
Swoją pracą chciałem zwrócić uwagę na nadmierną produkcję plastiku. Materiały, które zostały wykorzystane w tej pracy ,zostały znalezione w mojej piwnicy, gdzie gromadzą się przedmioty, których już nie używam.
Użyte materiały: plastikowe przedmioty
Rok powstania: 2018
Rytuał
Obiekt medytacyjny zainspirowany jest rytuałem wprowadzania się w trans poprzez słuchanie muzyki techno. Koło ze zbiornikiem napędzane jest silnikiem elektrycznym, a woda, która jest wewnątrz, tworzy rytmiczne fale podczas obracania się.
Użyte materiały: pleksi, metal, silnik, betonowa płytka, woda
Rok powstania: 2017
Mała roślinka
Roślinka próbuję rozwijać się wyrastając z betonowej szczeliny. To dla mnie niepokojący obraz miejsca natury we współczesnym świecie, ale również nadzieja na przetrwanie tego co naturalne.
Użyte materiały: beton, roślina
Rok powstania: 2017
Rekonstrukcja
Moja mama miała operację kręgosłupa. Była ona przeprowadzona w odcinku szyjnym. Operacja ta polegała na zainstalowaniu tytanowej płytki, która miała za zadanie wspomagać uszkodzone kręgi. Mama po operacji była bardzo ograniczona i nie mogła wykonywać wielu czynności. Z tego powodu bardzo chciałem ją wspierać i chociaż bardzo się starałem, uważając to za obowiązek, nie było to łatwe z uwagi na naszą relację, co w skutku nie ułatwiało regeneracji jej zdrowia po operacji.
Podczas wypalania gliny w piecu ceramiczne kręgi pękły. Zaakceptowałem ten fakt, gdyż widzę
w nim prawdę. Zdrowie oraz relacje to coś, na co nie mamy stuprocentowego wpływu.
Użyte materiały: ceramika, gumowa mata, drut
Rok powstania: 2017
Poszukiwanie
dźwięku
„Poszukiwanie dźwięku”, to praca, w której na podstawie własnego wymyślonego utworu muzycznego, próbowałem zmaterializować dźwięki, nadając im formy przestrzenne. Całość zakomponowałem według schematu utworu na okrągłej tarczy zainspirowanej tarczą zegara.
Użyte materiały: plastikowe formy, gips, drewniana płyta, guma, odtwarzacz, rysunek ołówkiem na drewnie, włókno poliestrowe
Rok powstania: 2016
